بررسی سياست‌ های محلی مسكن در ايران و انگليس

مسكن در ميان نيازهای انسان يكی از نيازهای مهم تلقی می ‌شود. در دنيا سياست‌گذاری مربوط به مسكن يكی از سياست‌های مهم به شمار می ‌رود. در ايران نيز از طريق سياست‌ های 5 ساله عمرانی به موضوع مسكن پرداخته شده است. در كشورهای اروپايی حداقل با 4 نوع سياست به اين امر پرداخته شده است. اين سياست‌ ها عبارتند از: 1- دست راستی راست‌ گرا 2- دست چپی چپ‌گرا 3- ميانه‌رو و 4- تاچريزم. كه هر كدام به نحوی توانسته‌اند در زمينه تامين نيازهای مسكن به نتايج نسبی قابل قبول برسند. اين مقاله بر آن است كه اين سياست‌ها را به طور كلی با سياست‌ های برنامه ‌های دوم و سوم مقايسه كند طی اين مقاله خانوارها و تعداد‌ واحدهای مسكونی در سال 1375 و كمبودهای مسكن در ايران مورد بررسی قرار گرفته است و جمعيت تا سال 1400 با توجه به منابع موجود پيش‌بينی شده است و همچنين موضوعات درآمد و قيمت‌های برج‌ها و متوسط درآمد مردم و اينكه برج‌ها برای ثروتمندان ساخته می ‌شود مورد توجه قرار گرفته است. مشكلات مسكن نيز كه عبارتند از ساختمان‌های اجاره به شرط تمليك. ساختمان‌هايی كه روی پايه ساخته شده‌اند و 60 درصد ساختمان‌های تهران چنين هستند، تخريب ساختمان‌های موجود و برج‌سازی به جای آنها بدون توجه به توسعه تاسيسات و خدمات شهری. طی اين مقاله مشكلات در 18 شماره دست ‌بندی شده و راه ‌حل‌ ها نيز به آن 18 مورد پاسخ داده ‌اند.

(601.0 کیلوبایت) دانلود مقاله